เดือยงูเหลือม
คาถาเพิ่มความขลังของ เดือยงูเหลือม จะต้อง ท่องนะโม 3 จบ (เพื่อนมัสการพระพุทธเจ้า)
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
เริ่ม คาถาเพิ่มความขลังของ เดือยงูเหลือม
จะเกสะโต จะโกสะติ พุทธะ ชะกะปะระชาติ
ยา ยม มัด สะ นัย ยะ นา วุธ ธัง
อิติปิโสวิเส เสอิ
อิเสเสพุทธ นาเมอิ
อิเมนาพุทธ โสอิ
อิโส พุทธปิติอิ
---จบ---
***แชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับ ความขลังของ เดือยงูเหลือม***
เรื่องราวของลุงผ่อง อดีตแกเป็นนักพนันตัวยง จะพบแกได้ตามบ่อนต่าง ๆ ทั่วไป ที่ไหนมีบ่อนที่นั่นมีลุงผ่อง จะสามารถตามหาตัวแกได้ง่ายก็แกอยู่ตามบ่อนนั่นเอง ลุงผ่องได้เล่าว่า การพนันทุกแห่งย่อมมีการขับเคี่ยวเอาเป็นเอาตาย พอเลิกเล่น ก็ กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ในสนามบ่อนนั้นจะสู้กันชนิดหมดตัว ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับนักเล่นการพนัน ลุงผ่องก็เช่นเดียวกัน ทุกครั้งที่ลงสนามในบ่อนการพนัน แกก็จะตั้งหน้าตั้งตาเล่นเพื่อจะเอาเงินจากเจ้ามือมาใช้นั่นเอง ส่วนเจ้ามือก็อยากจะเงินของลุงผ่อง ต่างฝ่ายต่างจ้องแต่จะเอาเงินของกันและกัน โดยมีเงินหน้าตักเป็นเดิมพัน ใครชนะก็เอาเงินนั้นไป ส่วนผู้แพ้ก็ต้องยอมรับตามกติกา
ในบ่อนการพนันมีลูกเล่นแพรวพราวมากมาย ทั้งจากผู้เล่นและจากเจ้ามือ ใครมีกลโกงก็งัดมาใช้กันเต็มฝีมือ แต่อย่าให้ผู้เล่นด้วยรู้ถึงกลโกงนั้นเด็ดขาด ถ้าโกงไม่สนิทมีสิทธิ์เจ็บตัวคางเหลือง หรือ อาจร้ายแรงถึงตายได้ แต่ลุงผ่องแกไม่เคยโกงในบ่อน แกเล่นแบบวัดดวงตลอด ไม่ได้ก็เสียงมีอยู่สองอย่าง โดยส่วนมากแล้วลุงผ่องแกจะเสียมากกว่าได้ แต่แกก็ยังอยากจะเล่น อยากจะแก้มือ ทั้งที่รู้ว่า เล่นไป ก็มีแต่ เสีย กับ เสีย นั่นเป็นเพราะผีการพนันเข้าสิงตัวลุงผ่องนั่นเอง
ลุงผ่องเล่าว่าแกจะขับรถมอเตอร์ไซ ไปเล่นการพนันตามบ่อนต่าง ๆ มีทั้งบ่อน ไพ่ บ่อนชนไก่ บ่อนไฮโล เป็นต้น โดยที่บ่อนมีให้นักพนันเลือกเล่นได้ตามความถนัดของแต่ละคน สำหรับลุงผ่องแล้วแกจะเลือกเล่นไพ่ เป็นความชอบและฉนัดของตัวแกเอง วันไหนเล่นได้เงินมากแกจะเลิกผละออกจากบ่อนรีบเผ่นกลับบ้าน ขืนเล่นต่อมีหวังเงินหมดตูดอีกแน่ การเป็นนักเล่นมืออาชีพจะต้องรู้จักเล่นรู้จักเลิก เมื่อรู้สึกตัวว่าเสียหรือได้ อย่าไปตะบี้ตะบันเล่นจนหมดตัว ไม่เช่นนั้นแล้วอาจจะหมดทั้งบ้านและที่ดิน ก็เป็นไปได้
อยู่มาวันหนึ่ง ลุงผ่องได้พบกับพระธุดงค์รูปหนึ่งโดยบังเอิญขณะที่ท่านปักกลดจำวัดอยู่ใต้ต้นไม่อย่างสงบ ลุงผ่องจึงเข้าไปกราบนมัสการพระคุณเจ้าพร้อมกับถวายปัจจัยเอาไว้ให้ท่านใช้ยามจำเป็น แต่ท่านกลับบ่ายเบี่ยงที่จะรับปัจจัยที่ลุงผ่องถวาย อ้างว่าเป็นพระสงฆ์ธรรมยุตรับปัจจัยไม่ได้ ลุงผ่องจึงเอาปัจจัยที่ตั้งใจถวายใส่ไว้ลงในย่ามของท่าน อย่างนี้สงฆ์ไม่ถือว่าผิดเพราะท่านไม่ได้รับปัจจัยด้วยมือ ท่านรู้ว่าลุงผ่องแกเป็นคนชอบเล่นการพนัน ท่านจึงมอบเดือยงูเหลือมให้ลุงผ่อง พร้อมกับแนะนำวิธีการใช้เกี่ยวเงินในบ่อน และ ยังให้คาถาสำหรับเพิ่มความขลังของเดือยงูเหลือม ลุงผ่องแกพิจารณาเดือนงูเหลือม ว่าเป็นของแปลกที่ใม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ส่วนจะมีความขลังมากน้อยแค่ไหน เรื่องอย่างนี้เชื่อไม่เชื่อก็ต้องเก็บไว้กับตัวก่อน ลุงผ่องเก็บเดือยงูเหลือมชิ้นนั้นไว้ในกระเป๋าเสื้อ จนจบการสนทนา ลุงผ่อนจึงกราบลาพระคุณเจ้าพระธุดงค์กลับบ้าน
ลุงผ่องบอกกว่า ตอนแรก ๆ เข้าบ่อนแกจะไม่กล้าเอาเดือยงูเหลือมกันนี้งัดออกมาใช้ แกยังมีความลังเลจนหัวใจเต้นระทึกยังกล้า ๆ กลัว อยู่ จนผ่านมาหลายวันเห็นว่ามีแต่เสียกับเสี ไม่รู้ว่าจะถอนทุนคืนหมดได้หรือเปล่า สุดท้ายแกจึงเอาเดือยงูเหลือมพร้อมกับบริกรรมคาถาปะจุกำกับลงในเดือยงูเหลือมตามที่พระธุดงน์ แนะนำ และ ตั้งปณิธานเอาไว้ว่าวันนี้จะเอาเงินจากบ่อนเท่านี้ก็จะเลิก วันพรุ่งนี้ค่อยกลับมาเล่นใหม่ เรื่องอย่างนี้ต้องมีสัญญาใจ และ สัจจะวาจา หากเล่นได้ตามที่ขอแล้วไม่เลิกก็จะหมดตัว
แรก ๆ ลุงผ่องเล่นยังเสียอยู่จนเหงื่อแตกพลัก ในสมองคิดว่าเดือยงูเหลือมคงจะใช้ไม่ได้ผลแล้วมั้ง เพราะเงินที่แทงลงไปทุกตาหายวูบไปกับสายลมกับเจ้ามือ แกถึงกับเป่าปากมีอาการหงุดหงิดออกมาบ้าง มองไปเห็นเพื่อน ๆที่นั่งลุ้นเล่นอยู่ข้าง ๆหน้าดำคร่ำเครียด พอ ๆ กับ แก ส่วนเจ้ามือนั้นนั่งยิ้มสบายใจ เพราะรับทรัพย์จากลูกมือไปเยอะแล้ว
สิ่งที่ลุงผ่องผลุดคิดเมื่อตะกี้นี้ค่อย ๆ หายไป เมื่อผลที่ตามมาปรากฏว่าลุงผ่องแกเล่นได้เงินทุกตา สามารถที่จะถอนทุนคืนได้ พอเล่นต่อไปเป็นกำไรเพราะวันนี้ลุงผ่องแกตั้งเป้าขอเงินกำไรจากบ่อนเป็นเงินจำนวนหนึ่ง แล้วแก้ก็จะเลิกและกลับบ้าน และ วันนั้นลุงผ่องแกก็ได้เงินจากบ่อนไปมากพอสมควรตามเป้าที่ตั้งไว้ ลุงผ่องเล่าว่าตั้งแต่ลุงผ่องพกเดือยงูเหลือมติดตัวพร้อมกับบริกรรมคาถาแกมัก
จะได้เงินจากการพนันตามบ่อน ต่าง ๆ มาก สามารถเอาเงินจำนวนนี้ มาสร้างบ้าน และ ทำทุนประกอบกิจการอย่างอื่นได้ สามารถเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้อย่างไม่เดือดร้อน เมื่อเห็นว่าพอแล้วจึงลุงผ่องแกจึงล้างมือจากการเล่นการพนัน ส่วนเดือนงูเหลือมแกบูชาไว้บนหิ้งในบ้านของแก และตั้งแต่นั้นมาลุงผ่องแกไม่เคยเข้าบ่อนอีกเลย ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินด้วยอาชีพสุจริต ไม่ผิดกฎหมายมาจนตราบทุกวันนี้ แต่สิ่งที่แกจะลืมไม่ได้เลยนั่นก็คือ “เดือยงูเหลือม” ต้องบูชาทุกวันพระ และ ไม่คิดที่จะมอบให้ใครนำไปใช้ในบ่อนอีก
---สาธุ--
0 ความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น